Τα σκουπίδια της Τρίπολης... πρωτεύοντα σκουπίδια

(κατά το πρωτεύουσα πόλη)

DRINK AND THE DEVIL

To William Stewart

In honest Bacon's ingle-neuk,

Here maun I sit and think;

Sick o' the warld and warld's fock, 

And sick, d-mn'd sick o' drink!

I see, I see there is nae help,

But still down I maun sink;

Till some day, laigh enough, I yelp, 

 'Wae worth that cursed drink!'

 Yestreen, alas! I was sae fu',

 I could but yisk and wink;

 And now, this day, sair, sair I rue,

 The weary, weary drink. -

Satan, I fear thy sooty claws,

I hate thy brunstane stink,

And ay I curse the luckless cause, 

The wicked soup o' drink. —

In vain I would forget my woes

In idle rhyming clink,

For past redemption d-mn'd in Prose

I can do nought but drink. -

For you, my trusty, well-try'd friend, 

May Heaven still on you blink;

And may your life flow to the end, 

Sweet as a dry man's drink!

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΣΑΚΩΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ ΟΛΙΓΑ

Ότι η Τσακωνική φυλή είναι αρχαιότατης καταγωγής, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία περί τούτου. Τρανή απόδειξη αυτού, η Τσακωνική διάλεκτος. Η Τσακωνική αριδήλος και περιτράνως, αποδεικνύεται αρχαία Δωρική, μία παραφθορά της διαλέκτου των αρχαίων Σπαρτιατών. Είναι επίσης συγγενική της και της Ομηρικής Διαλέκτου, και της Ιωνικής ως εκ τούτου.

Είναι τόση η σπουδαιότητα της Τσακωνικής διαλέκτου, που ακόμα κι ο ανθέλλην Φαμεράυερ, που υποστήριζε ότι οι νεώτεροι Έλληνες έχουν Σλάβικη καταγωγή, θεώρούσε την Τσακωνική Διάλεκτο ως μόνη γνήσια ελληνική και άμεσα συνδεόμενη με την διάλεκτο των αρχαίων Σπαρτιατών

(το συγκεκριμένο απόσπασμα αποτελεί εισαγωγικό σημείωμα του Μιχαήλ Λέκου, εκ Λεωνιδείου-πολύ σωστά-ορμώμενου Φιλολόγου από το βιβλίο του "Περί Τσακώνων και της Τσακωνικής Διαλέκτου", γραμμένο στα 1920) 

REALITY & COMPLEXITY (πραγματικότητα και πολυπλοκότητα)

Η σύγχρονη Οικονομική Ψυχολογία προσανατολίζεται σε αυτά τα δύο χαρακτηριστικά. Την Πραγματικότητα και την Πολυπλοκότητα. Όσο θα περνούν τα χρόνια τόσο πιο πολύπλοκα θα γίνονται τα υποδείγματα, αλλά άλλο τόσο πιο κοντά στην πραγματικότητα θα είναι. 

Όλα αυτά βέβαια τα χρωστάμε στο βιβλίο των W.F. van Raaij, G.M. van Veldhoven and K.-E. Warneryd, με το έργο τους "The Handbook of Economic Psychology" του 1988. Τα δεκαοχτώ του κεφάλαια, χωρίζονται σε τέσσερα μέρη, όπου ζητείται από τον αναγνώστη να σκεφτεί το θεωρητικό υπόβαθρο της Οικονομικής Ψυχολογίας, οικιακή οικονομική συμπεριφορά, επιχειρηματική συμπεριφορά και εν κατακλείδει οι κοινωνικές προοπτικές της. Μερικά από τα κεφάλαια είναι πραγματικά μικρά, αλλά όλα εξυπηρετούν στο να παράσχουν κριτική και αναστοχασμό τόσο στον χώρο του Marketing, όσο και στον χώρο της Ψυχολογίας που ενδιαφέρεται για τα οικονομικά προβλήματα.

Τα πρώτα έξι κεφάλαια μπορούν να θεωρηθούν μία αυτοτελή ενότητα. Αυτά συνθέτουν μια γενική εισαγωγή στην Οικονομική Ψυχολογία, από τον Warneryd και τα εστιάζονται στις επιρροές των κινήτρων, των αξιών και των ορμών, στην επεξεργασία πληροφοριών, στην λήψη αποφάσεων και στα γνωστικά σχήματα, η επίδραση του συναισθήματος στην λήψη αποφάσεων και στις διάφορες κοινωνικές επιδράσεις. Ένας ψυχολόγος διαβάζοντας το κείμενο ίσως αναρωτηθεί αρκετά για τι υπάρχει στην Οικονομική Ψυχολογία που είναι καινούργιο. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Αυτό που κάνει την Οικονομική Ψυχολογία ενδιαφέρουσα είναι τα επιχειρήματα και οι διαφορετικές ερμηνείες τόσο των οικονομολόγων, όσο και των ψυχολόγων.

Το δεύτερο μέρος αποτελείται από τρία κεφάλαια.

• την λήψη αποφάσεων στην οικιακή οικονομία
• την καταναλωτική συμπεριφορά και η προώθηση προϊόντων στην αγορά από τις εταιρείες
• τα υποδείγματα καταναλωτικής συμπεριφοράς
  

Το τρίτο μέρος έχει σαν κύρια θεματική

• την βιομηχανική οργάνωση
• την επιχειρηματικότητα
• τις διαπραγματεύσεις

Το τελευταίο μέρος διαπραγματεύεται πιο κοινωνικές προοπτικές, θέλοντας να παραδώσει τροφή για σκέψη στον αναγνώστη, αναφέροντας κριτικές που έχουν κατά καιρούς γίνει τόσο για τα συναισθήματα του καταναλωτή,όσο και για τις προσδοκίες του.

Βέβαια ένα εγχειρίδιο -"The Handbook of Economic Psychology"- είναι σαν ένα λεξικό ή μία εγκυκλοπαίδεια, δεν διαβάζεις "μονοκοπανιά" τις 683 σελίδες του. Οικονομολόγοι και άλλοι βέβαια έχουν το δικαίωμα να ρωτήσουν αν όλο αυτό στοχεύει σε μία "απερίσκεπτη εμπειρική μελέτη", που ξεκινά με άλλα λόγια η έρευνα της Οικονομικής Ψυχολογίας.

Πρέπει να υποστηρίξουμε τους εκδότες του πονήματος αυτού, για την πρωτοποριακή εργασία τους  και για την μετάδοση του συναισθήματος της συνεργασίας ανάμεσα στις επιστήμες της οικονομίας και της ψυχολογίας.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

«Νόησον τοίνην, ἦν δ’ἐγώ, ὥσπερ λέγομεν…»

Ἑξίσταται ο Σιμμίας καὶ τὰδε λέγει στον τηλαυγή Σωκράτη…

«Ὦ Σώκρατες, ἐάν ἠ λύρα σπάσῃ, ἡ ἁρμονία ἐξαφανίζεται ἐάν τὸ δέμας χαλασθῇ, μὴπως ἡ ψυχή ἀφανίζεται;» (Φαίδρος 84c- 86d4)

 

Ὦ τᾶν, φιλαναγνώστη μην απελπίζεσαι.

Τι κι αν το ερώτημα δεν απαντηθεί ποτέ;

Εν αρχή όλα ήταν «φίρδην-μίγδην»στο μυαλό μου…

Μην νομίζεις ότι το ερώτημα αυτό έχει αξία ως περιεχόμενο και σε παρασύρει στα θεοσκότεινα μονοπάτια της «δαιδαλέης»σκέψης του Σωκράτους.

Έτσι κι αλλιώς εάν το σώμα χαλασθῇ ποιος νοιάζεται τι γίνεται μετά;

 

Μπεάτοι όμως της μη συμμορφώσεως οι Αγίοι όπως συμφωνεί και ο Άγγελος Σικελιανός.

 

Το ζήτημα είναι η πάνσοφη εγρήγορση-το ίδιο το Ἑξίσταται όσο κι αν σήμερα δεν χρησιμοποιείται.

 

Η ίδια η αντίδραση σε κάθε τι που λέγεται ή πιστεύεται ακόμα κι αν εκστομίζεται από τον ίδιο τον σωκρατικό θεό.

 

Πάνυ μὲν οὖν, τοῦτο γε οἶδα.

ΗΛΙΟΥ ΦΩΣ